Τι πολιτικά παιχνίδια παίζονται στην πλάτη των παιδιών και των γονιών τους;- Σκηνές ντροπής χθες στο Δημοτικό Θέατρο Πεύκης!

Πρωτοφανείς καταστάσεις εκτυλίχθηκαν στη χθεσινή εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο Δημοτικό Θέατρο Πεύκης, όπου οι μαθητές του Γ’ Δημοτικού Σχολείου Πεύκης παρουσίασαν μια εξαιρετική θεατρική παράσταση, αφιερωμένη στη Γενοκτονία των Ποντίων.

Η προσπάθεια των παιδιών ήταν συγκινητική, ενώ η παράσταση στο σύνολο της άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις σε όσους την παρακολούθησαν. O κόπος τους, ωστόσο, επισκιάστηκε από την προχειρότητα και την αδιαφορία του Δήμου Λυκόβρυσης–Πεύκης, ο οποίος απέτυχε να τους εξασφαλίσει ακόμη και τις στοιχειώδεις συνθήκες, για να αποδώσουν όσο το δυνατόν καλύτερα στην δύσκολη θεατρική αποστολή που είχαν αναλάβει.

Το θέατρο ήταν κατάμεστο, όμως οι συνθήκες που επικρατούσαν εκεί, θύμιζαν περισσότερο εγκαταλελειμμένο δημοτικό κτήριο παρά σύγχρονο πολιτιστικό χώρο. Ο κλιματισμός και ο εξαερισμός δεν λειτουργούσαν, με αποτέλεσμα να επικρατεί αποπνικτική ατμόσφαιρα στο θέατρο. Ο ήχος ήταν τραγικός, καθιστώντας αδύνατη την παρακολούθηση των διαλόγων. Ο φωτισμός ανεπαρκής και πρόχειρος – ανάξιος τόσο της προσπάθειας των παιδιών όσο και της σημασίας του θέματος που πραγματεύονταν.

Στα παρασκήνια, οι μικροί μαθητές υπέφεραν από τη ζέστη και τα δυνατά φώτα, χωρίς να έχει προβλεφθεί ούτε το αυτονόητο: λίγο νερό για να δροσιστούν. Η έλλειψη κάθε πρόνοιας για τις βασικές ανάγκες των παιδιών ήταν το λιγότερο επικίνδυνη.

Μέσα σε αυτή το πλήρως αποδιοργανωμένο σκηνικό, υπήρχε μία και μόνη φωτεινή εξαίρεση: το μικρόφωνο του Δημάρχου. Ο Μάριος Ψυχάλης ακούστηκε καθαρά και δυνατά, όταν μας ενημέρωνε – όπως συνηθίζει – πόσο υπέροχα λειτουργεί ο Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης επί της θητείας του σε όλα τα επίπεδα. Ο ήχος λοιπόν λειτουργούσε τέλεια στο Δημοτικό Θέατρο, αλλά μόνο για εκείνον. Την ώρα που τα παιδιά πάλευαν με την αφόρητη ζέστη και τον τραγικό ήχο, εκείνος έπαιζε το επικοινωνιακό του παιχνίδι. Τι πολιτικά παιχνίδια παίζονται αλήθεια στην πλάτη των παιδιών και των γονιών τους;

Η αλήθεια, όμως, δεν γίνεται να κρυφτεί πίσω από τις πομπώδεις δηλώσεις του Δημάρχου για τα έργα της δημοτικής του αρχής. Η εμφανής ανικανότητα της διοίκησης του να διαχειριστεί αποτελεσματικά τον κυρίαρχο πολιτιστικό χώρο του Δήμου μας, το Δημοτικό Θέατρο Πεύκης, η παντελής αδιαφορία της για τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κλήθηκαν να παρουσιάσουν την αξιέπαινη δουλειά τους, δεκάδες μαθητές της Πεύκης και η προσχηματική παρουσία του Δημάρχου στην εκδήλωση μόνο και μόνο για να εγκωμιάσει τον εαυτό του για τα... κατορθώματα του, συνθέτουν μια εικόνα βαθιάς απαξίωσης – όχι μόνο του πολιτισμού και της παιδείας, αλλά και των ίδιων των πολιτών.

Και όλα αυτά, σε μια παράσταση που ήταν αφιερωμένη σε ένα από τα πιο τραγικά κεφάλαια της ιστορίας του Ελληνισμού.

Αν αυτό δεν είναι ασέβεια, τότε τι είναι; Κάποιοι, τελικά, δεν ιδρώνουν. Ούτε από τη ζέστη, ούτε από την ευθύνη.