Στο σκοτάδι η Πεύκη, στο... σκοτάδι και ο Δήμαρχος!

Στην Άνω Πεύκη, εκεί όπου ο δημοτικός φωτισμός εμφανίζεται πιο σπάνια κι από έκλειψη ηλίου, οι κάτοικοι των οδών Δαβάκη, Κυπαρισσίων, Μ. Μπότσαρη, Αγίας Βαρβάρας και της Σ. Καράγιωργα βίωσαν, για ακόμη μία φορά, μια νύχτα στο απόλυτο σκοτάδι προχθές, Παρασκευή 25 Μαΐου. Ή, μάλλον, μία από τις πολλές. Γιατί εδώ, το φως στους δρόμους δεν θεωρείται δεδομένο – είναι απλώς μία ευχάριστη συγκυρία, που διαρκεί λίγο και επιστρέφει… κάθε Χριστούγεννα και... Πάσχα.

Οι βλάβες επαναλαμβάνονται με σταθερότητα που θα ζήλευε και το ημερολόγιο. Σπασμένες λάμπες, καμένες λάμπες, κλαδιά που τις κρύβουν... Κι όμως, τα δημοτικά τέλη για τον φωτισμό πληρώνονται κανονικά, σαν να ζούμε στο... Las Vegas. Αλλά εδώ, αντί για φώτα, έχουμε φωνές – φωνές αγανάκτησης.

Ένας αγανακτισμένος δημότης, προσπαθώντας να συνεννοηθεί με την αρμόδια υπηρεσία του Δήμου για το κλάδεμα των δέντρων που καλύπτουν τις λάμπες, έλαβε την εξής απάντηση: «Οι αιτήσεις που έγιναν μέχρι τον Δεκέμβριο θα εξεταστούν στο επόμενο Δημοτικό Συμβούλιο.» Όταν γίνει λοιπόν και... βλέπουμε. Δηλαδή, μέχρι τότε… καλή τύχη, καλή όραση και καλά LED από το μπαλκόνι σας.

Και σαν να μην έφτανε αυτό, όταν ο ίδιος δημότης ρώτησε αν στη γειτονιά του υπεύθυνου υπάρχει φωτισμός, η απάντηση του ήταν αποστομωτική: «Εγώ δεν διαμένω στην Πεύκη.» Ε, τότε εξηγούνται όλα. Αν ζούσε στην Πεύκη, ίσως να έβλεπε την κατάσταση από πιο κοντά ή ίσως και καθόλου αφού το φως είναι γενικώς δυσεύρετο στον Δήμο μας...

Είναι χαρακτηριστικό ότι κάποιοι κάτοικοι έχουν αναγκαστεί να τοποθετήσουν εξωτερικούς προβολείς στις πολυκατοικίες τους για να έχουν στοιχειώδη φωτισμό τις νύχτες. Δηλαδή, η αυτοοργάνωση σε όλο της το μεγαλείο — ένα "κάν’ το μόνος σου" με... παροχή ρεύματος.

Και όλα αυτά συμβαίνουν υπό τη δημοτική αρχή του Μάριου Ψυχάλη, ο οποίος φαίνεται πως έχει ταυτίσει τη "χαμηλή ενεργειακή κατανάλωση" με τη συνολική ακινησία. Ούτε φως, ούτε σχέδιο, ούτε αντίδραση. Ο Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης βυθίζεται κυριολεκτικά και μεταφορικά στο σκοτάδι – και μαζί του και η υπομονή των δημοτών.

Αν είναι να ζούμε σε καθεστώς μαύρου, τουλάχιστον να μας απαλλάξουν από τα δημοτικά τέλη. Ή να τα βαφτίσουν "τέλη φανταστικού φωτισμού" – τουλάχιστον να ξέρουμε τι πληρώνουμε.

Για την ώρα, ευχόμαστε στους κατοίκους καλή τύχη, γερά μάτια και φακούς με καλές μπαταρίες. Γιατί από το Δημαρχείο… φως δεν φαίνεται στον ορίζοντα.