Πίσω από τα νούμερα της διαφημιζόμενης επιτυχίας στη συλλογή των βιοαποβλήτων -Τι μας αποκρύπτει η διοίκηση Ψυχάλη!

Με μια θριαμβευτική ανάρτηση, ο Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης παρουσίασε την αύξηση στους τόνους βιοαποβλήτων που συλλέγονται από τον καφέ κάδο. Πράγματι, από τους 3,15 τόνους του Φεβρουαρίου 2024, φτάσαμε στους 30,21 τον Απρίλιο 2025. Όμως πίσω από τους αριθμούς, γεννώνται σοβαρά ερωτήματα:

1. Πού οφείλεται η ξαφνική αύξηση; Η αύξηση είναι πράγματι σημαντική, αλλά απουσιάζει οποιαδήποτε ανάλυση για τις αιτίες που οδήγησαν στη συγκεκριμένη εξέλιξη. Μήπως η συγκεκριμένη αύξηση οφείλεται σε αδυναμία διαλογής στην πηγή και οδηγούμαστε σε γενική εναπόθεση οργανικών στους καφέ κάδους;

   
   

2. Υπάρχει ποιοτικός έλεγχος; Πόσο καθαρό είναι το ρεύμα των βιοαποβλήτων; Υπάρχουν μετρήσεις για προσμίξεις με άλλα απορρίμματα που ενδεχομένως ακυρώνουν την προσπάθεια ανακύκλωσης;

   
   

3. Ποιο ήταν το κόστος της αύξησης; Η συγκέντρωση αυξημένων ποσοτήτων σημαίνει και αυξημένα κόστη διαχείρισης. Έχουν εγκριθεί επιπλέον κονδύλια; Ποιος φορέας τα καλύπτει; Υπάρχει διαγωνισμός, σύμβαση ή απευθείας ανάθεση για τη διαχείριση αυτών των ποσοτήτων;

   
   

4. Πού είναι τα εκπαιδευτικά προγράμματα ευαισθητοποίησης των δημοτών ;Αν η αύξηση είναι αποτέλεσμα της περιβαλλοντικής συνείδησης των δημοτών, τότε γιατί δεν υπάρχει καμία ενημέρωση για σχετικές καμπάνιες ή εκπαιδευτικά προγράμματα που να τη στηρίζουν;

   
   

5. Υπάρχει σύγκριση με άλλους Δήμους; Πώς συγκρίνεται ο Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης με αντίστοιχους Δήμους σε πληθυσμό και δομή; Η μεμονωμένη παρουσίαση στοιχείων χωρίς κανένα συγκριτικό πλαίσιο οδηγεί σε εσφαλμένα συμπεράσματα.

   
   

6. Ποιος αξιολογεί τα αποτελέσματα; Υπάρχει εξωτερικός αξιολογητής ή όλα βασίζονται σε εσωτερικά στοιχεία της ΕΔΣΝΑ, χωρίς διασταύρωση από ανεξάρτητους φορείς;

Η διαχείριση των απορριμμάτων δεν μπορεί να αποτελεί πρόσφορο πεδίο επικοινωνιακής εκμετάλλευσης για την δημοτική αρχή, αλλά αντιθέτως αποτελεί δείκτη βιώσιμης πολιτικής. Και μέχρι στιγμής, η διοίκηση Ψυχάλη φαίνεται να πανηγυρίζει για τους αριθμούς, χωρίς να απαντά στα αυτονόητα ερωτήματα που προκύπτουν.