Ανύπαρκτη πρόληψη, σοβαρός κίνδυνος: Η απραξία του Δήμου Λυκόβρυσης-Πεύκης βάζει φωτιά στη δημόσια ασφάλεια!

Εν μέσω της αντιπυρικής περιόδου, το Άλσος Μορέλλα στην Κάτω Πεύκη θυμίζει περισσότερο εγκαταλελειμμένο βοσκοτόπι παρά δημόσιο χώρο πρασίνου κατοικημένης περιοχής. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους: πυκνά, ξερά χόρτα – σε ύψος που ξεπερνά το ένα μέτρο – καλύπτουν μεγάλες εκτάσεις, δημιουργώντας, δυστυχώς, ιδανικές συνθήκες για την έναρξη και τη ραγδαία εξάπλωση μιας πυρκαγιάς.

Ο Δήμαρχος Λυκόβρυσης-Πεύκης, Μάριος Ψυχάλης, φαίνεται να αντιμετωπίζει την πρόληψη των πυρκαγιών ως ζήτημα δευτερεύουσας σημασίας. Ποια είναι, άραγε, η στρατηγική πολιτικής προστασίας της δημοτικής αρχής; Ποιος φέρει την ευθύνη για τον καθαρισμό των κοινόχρηστων χώρων; Ποια ουσιαστικά μέτρα έχουν ληφθεί, πέρα από τις εξαγγελίες και τις στερεοτυπικές δηλώσεις;

Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη: την ώρα που άλλοι δήμοι κινητοποιούνται, αποψιλώνουν και θωρακίζουν τα άλση τους, ο Δήμος Λυκόβρυσης-Πεύκης επιλέγει την απραξία. Με τις κατοικίες να βρίσκονται μια ανάσα από το Άλσος Μορέλλα και τις θερμοκρασίες να ανεβαίνουν διαρκώς από εδώ και πέρα, η αμέλεια της δημοτικής αρχής μετατρέπεται σε άμεση απειλή για τη ζωή και την περιουσία των πολιτών.

Η τοπική κοινωνία δεν ζητά τίποτε περισσότερο από τα αυτονόητα: καθαριότητα, πρόληψη και υπευθυνότητα. Αντί αυτών, ωστόσο, εισπράττει αδιαφορία. Αν αύριο το Άλσος Μορέλλα εξελιχθεί στο... επόμενο "Μάτι", θα ευθύνεται η "κακιά στιγμή" ή η παρατεταμένη αδράνεια του Δήμου Λυκόβρυσης-Πεύκης;

Η πυροπροστασία δεν μπορεί να λειτουργεί με όρους επικοινωνιακής διαχείρισης. Αποτελεί βασική υποχρέωση του Δήμου να διασφαλίσει την εύρυθμη και αποτελεσματική λειτουργία της. Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για εφησυχασμό.